Rodzinka z dziećmi szuka innych rodzin (osada w Polsce lub Hiszpanii)

[sziszapangma]

Hej!

Witam na forum, które obserwuje od początku powstawnia ale to mój pierwszy post.

Szukamy (my po 30, dzieci 1,5 oraz 6) podobnych dusz do współpracy, kooperatywy, stworzenia małej osady - docelowo maksymalnie samowystarczalnej.

Obecnie mieszkamy w mieście ale od kilku lat planujemy wyprowadzke w celu zbliżenia się do matki ziemi, roślin, zwierzaków :) Powoli nasze plany zaczynaja się precyzować: obecnie wchodzi w gre kupno/wynajem domu/gospodartwa w płn-zach. Polsce (okolice Jeleniej Góry, Świerardowa lub Kotlina Kłodzka) lub wyjazd do Hiszpanii (Katalonia) - można tam stosunkowo tanio kupić lub wynająć ziemie a z racji klimatu wystarczy prosty dom drewniany, kopuła, jurta itp (po szczegóły naszej wizji zamieszkania w Hiszpanii zapraszam na priv)

Jesteśmy szeroko pojętymi antysystemowcami, zainteresowani alternatywami w sferach edukacji, ekonomii, budownictwa, odżywiania (od 5 lat weganie) itd. Kochamy aktywny wypoczynek, sport, góry, wędrówki, jogę.

Szukamy rodzin o podobnej wizji życia:  świadomych, dojrzałych duchowo, kochających dziką nature, dążacych do harmonii, koniecznie vege/wegan lub pragnących zmienić dietę na takową, wychowujących dzieci w stylu rodzicielstwa bliskości, poza plastikiem, konsumpcjonizmem i całym "złem" wtłaczanym naszym pociechom..

Zapraszam do korespodencji:)

[JAM]

Hej! Hej!
Wręcz zostałem lekko sparaliżowany czytając Wasz post! Dlaczego? Otóż poczułem się jak ktoś czytający własne słowa. Tak jakbym sam to napisał, tylko z racji chwilowego braku czasu ktoś za mnie to zamieścił :) Liczymy na szybki oddzew, bowiem opisujecie nas i już na odległość czujemy rezonans :) Na priv zostawię do nas numer telefonu, skype i email. Od kilku lat się za to zabieramy i wiemy, że ten moment jest coraz bliżej. Ponadto, rzeczy od których silnie w matrixie zależeliśmy i w jakiś sposób nas przywiązały, zaczynają się rozwiązywać, a my stoimy u progu nowego jutra. W tym roku byliśmy w Hiszpani i sprawdzaliśmy tereny L Hospitalet, a właściwie bardziej w głąb kraju (Tśivissa, Mora D'Ebre, Maella). W tych rejonach można tanio kupić parcele. Lato, aż tak bardzo tam nie doskwiera jak na południu, znacznie bliżej do Polski, a i z logitycznego punktu widzenia dostęp do Tarragony, czy lotnisk w Barcelonie dobry, że o wybrzeżach nie wspomnimy :) Niemniej, nie jesteśmy w tej kwestii do końca zgodni. Częściowo ciągnie do Polski, a z drugiej strony hiszpański klimat i ponad pół roku optymalnej pogody to argument, którego nie da się niezauważyć. Latem przecież można zjechać i odwiedzić rodzinne strony. Kiedyś zamieszczaliśmy już (chyba nawet i tutaj) podobne ogłoszenie celem sprawdzenia oddzwięku w sprawie cieplejszych klimatów. Obadaliśmy też wyspy kanaryjskie - super, ale ceny zaporowe i logistyczne to grubsza sprawa, chociaż nie do niezrealizowania (tym bardziej w większym gronie). W tej chwili mieszkamy jeszcze w Szkocji. Na "dniach" podjąć musimy ważne kroki, co do najbliższej przyszłości i kierunku działań. Jejku, chyba za daleko wybiegam... Odezwijcie się, pogadajmy, poznajmy się. Może wyjdzie z tego coś ciekawego :) Oczywiście temat niech pozostanie otwarty dla wszystkich zainteresowanych, także zapraszamy do kontaktu! Lots of love & peace!

[Groj]

Cześć Wam,

Dobrych parę lat temu mieszkałem w Hiszpanii, z czego 1 rok w Rasquera,gm. Mora d'Ebre. Podobało mi się - pejzaże, klimat. Ale w Hiszpanii wybrałbym do zamieszkania raczej Navarrę - b. dużo lasów, przestrzeń. Góry na co dzień (zimą śnieg), morze, ocean nie daleko.
Tam, gdzie mieszkałem w Katalonii, ok. 40 km od morza, kończyła się strefa upraw cytrusów. Dosłownie kilka kilometrów w głąb lądu uprawa cytrusów się nie udawała. A w delcie Ebro, koło miasta Amposta był uprawiany ryż. Mnie trochę przeszkadzały te ich problemy: Katalonia/ reszta Hiszpanii i to powszechne ignorowanie języka castellano (hiszpańskiego).
Północ Hiszpanii jest, jak dla mnie, atrakcyjniejsza bo na ogół nie brakuje wody, nie jest za gorąco. Z tym, że duża część Hiszpanii jest bardzo niejednorodna w tożsamości narodowej (Galicja, kraj Basków, Katalonia).
Jeśli chcecie wybrać życie w Hiszpanii, warto wziąć pod uwagę wysoce prawdopodobną islamizację półwyspu Iberyjskiego. Francja za 1, najdalej 2 pokolenia, będzie islamska, tzn. europejska tylko geograficznie. Ziemie Hiszpanii były kiedyś pod panowaniem Muzułmanów. Nie myślę, aby oni odpuścili. Ja osobiście od katolicyzmu odszedłem, bliżej mi do dawnych wierzeń Słowian. Natura, wolność !!!!! Tego na pewno nie będzie tolerował islam. Dlatego ja wybrałem, mimo wszystko : Polskę.
Paz con Vosotros. (pokój z Wami)        J.

[Asia]

Witam towarzystwo :)
Jestem tu od niedawna, bardzo podoba mi się to forum i cieszę się, że są ludzie kochający życie w zgodzie z przyrodę. Ja zawsze marzyłam o tym by mieszkać na wsi i mieć różne zwierzęta. Ale dopiero po 11 latach w RPA i 15 latach w Szwecji, gdy wróciłam do Polski mogłam to marzenie zrealizować. Wróciłam bo zwyczajnie zatęskniłam za swoimi. W RPA był wspaniały klimat ale nigdy nie czułam się tam "w domu". Myśleliśmy też o Hiszpanii lub Portugalii ale po szoku kulturowym w Szwecji i RPA nie chciałabym już wyjeżdżać na dłużej z Polski. Wielu znajomych wróciło też, bo jednak Polska to dom.
Gdybyście razem coś tworzyli daleko od kraju to nie wiadomo czy wszyscy by się tam zaaklimatyzowali i chcieli zostać. Trzeba najpierw dobrze poznać się nawzajem i także kulturę tego drugiego kraju. Nie chcę zniechęcać, bo pomysł i idea piękne, jednak taka decyzja jest wyjątkowo skomplikowana... życzę powodzenia :)

[JAM]

Ahoj Przybysze :)

Wszystkim pragnę serdecznie podziękować za ciekawe wpisy i informacje :) Bardzo cenimy sobie wszelkie uwagi i spostrzeżenia, zwłaszcza kiedy są one szczere i płyną od osób, które dzielą się osobistymi doświadczeniami.

Dlatego też pragnę pociągnąć Was dalej i zachęcić do napisania jeszcze więcej na temat dokonanych przez Was wyborów. Dlaczego Groj'u i Asiu wróciliście, od jak dawna jesteście w Polsce i czy realizujecie swoje plany/marzenia tutaj? Gorj'u dzięki za garść informacji o północy Hiszpanii. Właśnie tamtym okolicą chcemy bliżej się przyglądnąć (być może już na wiosnę). Pojechać, obadać, spędzić trochę czasu i poszukać miejsca, któe poczujemy i będzie energetycznie nam odpowiadać. To samo zamierzamy robić w Polsce, gdyż nie jesteśmy sztywnie ukierunkowani. Uważamy, że takiej decyzji nie moża podjąć bazująć tylko i wyłącznie na suchych faktach i argumentach za/przeciw. 

Hiszpania wydaje się być atrakcyjna z uwagi na klimat, dobrą pogodę, duże nasłonecznienie (energia, uprawy), zdecydowanie niższe zaludnienie na prowincji i atrakcyjne ceny gruntów. Działa tam sporo przeróżnych ekowiosek i inicjatyw permakulturowych, a także duża część ludzi żyje na uboczu z dala od systemu. Osobiście nie obawiałbym się islamizacji Hiszpanii i sądzę, że pomimo niejednorodnej tożsamości (co akurat uważam za plus) ochronią swoją narodowość/kulturę. Doskonały przykład (wręcz na skale światową), to rewolucja hiszpańska z lat 30-stych. Jak wysoka świadomość ludzi i niesamowita siła do samoorganizacji poza systemem stworzyła wielki ruch społeczny. Ruch zwykłych ludzi, którzy postanowili sami o siebie zadbać i to bez potrzeby używania pieniędzy. Warto się pochylić nad prawdziwymi przyczynami wojny domowej w Hiszpanii. Dyktatorzy obawiali się oddolnej inicjatywy, która udowadniała że ludzie nie potrzebują nad sobą rządzących, wyzyskujących, burżuazji i doskonale organizują się sami z dbałością o każdą jednostkę. To jako ciekawostka. 

Z kolei jeśli chodzi o Polskę, to przecież dobrze sami wiecie o jej największych zaletach, ale ciekawi nas czy i jak organizujecie się w Polsce, czy jesteście zadowoleni z podjętych decyzji, a także co z Waszego punktu widzenia było najistotniejsze przy dokonaniu takiego wyboru. Asiu piszesz, że po powrocie udało Ci się zrealizować marzenie o "posiadaniu" zwierząt i życiu na wsi. Podzielcie się swoimi historiami :)

Pozdrawiamy serdecznie! Niech moc miłości i kreacji będzie zawsze z Wami! :)

[freederix]

My w tej chwili mieszkamy w Irlandii ale coraz częściej myślimy o powrocie do Polski, najlepiej na wieś i najlepiej w podobnie myślącym towarzystwie.
Mamy dwie córki 6 i 9 - one też chciałyby mieszkać w Polsce na farmie... 
Hiszpania owszem ma wiele zalet ale i jak dla mnie jedną wielką wadę... mimo wszystko nie jest się u siebie... 

Mając dość wygodne życie, stałą pracę, dom i rodzinę - przeprowadzka i rozpoczęcie zupełnie innego życia w zupełnie nowym miejscu wymaga sporej odwagi i dobrego zaplanowania. jak dla mnie zrobiłbym to choćby jutro ale biorąc pod uwagę dzieci musiałbym to rozplanować na kilka lat... obmyśleć plan utrzymania na miejscu, nazbierać oszczędności na budowę domu i start... itd.

Niestety oderwanie się od systemu i samowystarczalnośc wymagają całkiem sporych nakładów finansowych na początek...

[Groj]

[quote pid='2962' dateline='1477558044']

Hiszpania owszem ma wiele zalet ale i jak dla mnie jedną wielką wadę... mimo wszystko nie jest się u siebie... 
Niestety oderwanie się od systemu i samowystarczalnośc wymagają całkiem sporych nakładów finansowych na początek...
[/quote]

W Hiszpanii urodził mi się syn. Parę razy słyszałem od Hiszpanów jednoznaczne komentarze zachwytu "to on jest Hiszpanem...". Ja na to - jakim Hiszpanem, skoro oboje rodziców są Polakami? Odpowiedź była : no wiesz, jak tu się urodził, to jest jak Hiszpan. Czuliśmy chyba powszechną akceptację (w Katalonii pewnie bylibyśmy mniej ciepło przyjmowani). Mieszkaliśmy wtedy w aglomeracji Madrytu.
W przypadkach takich jak mój i freederix'a dochodzi do głosu odczucie, że jednak ten widoczny rozwój , większy dostatek itd. nie interesuje mnie za bardzo. To było jakoś dla mnie obojętne.  Zupełnie inaczej sprawy Polski. Tragiczny stan dróg w naszym kraju, itd. itd... Wszystko to mnie denerwowało. Ale ponad tymi odczuciami górowały moje pozytywne emocje : nadzieja, że będzie lepiej, dostrzeganie różnych pozytywnych cech mego Kraju. W końcu, nawet będąc akceptowanym, człowiek zaczyna się czuć nie  siebie.
Te nakłady finansowe są konieczne, ale nie ma konieczności dopinania bilansu do końca. Jednak jest rzeczywiście trudniej kiedy są małe dzieci.
JAM, w skrócie podzielę się "swoją historią". Więc po powrocie z Hiszpanii osiedliśmy w Łodzi, tak chciała żona, a ja też nie byłem jeszcze gotowy do porzucenia wartkiego , niby ciekawszego życia w mieście. Po około roku wyjechałem ja sam do Londynu. Żona po jakimś czasie spotkała swego dawnego adoratora, a mnie kopnęła w d. Ja natomiast trafiłem na książki z serii " Dzwoniące cedry Rosji" Władimira Megre. Po przeczytaniu kilku książek, nie miałem już wątpliwości, ani rozterek. Od jakiegoś czasu już mierziło mnie to miastowe życie polegające na ciągłym i bezmyślnym niszczeniu natury. Po przeczytaniu książek o Anastazji i jej przemyśleniach dotyczących naszego życia, tym wyraźniej zobaczyłem jak sztuczne i durne jest życie w Londynie. W 2007 , jak już miałem trochę pieniędzy kupiłem siedlisko z ziemią 3,2 ha i dalej jeździłem za granicę. Teraz, kiedy już byłem o krok od rozpoczęcia robót budowlanych (zrobienie sobie miejsca do mieszkania) - zjawiła się firma, która blisko , bo 300 m od strony zachodniej, będzie budować kurniki i hodować kurczaki, "produkować" smaczne i super zdrowe mięso drobiowe. Nie będzie to 2-3 kurniki, bo mają do zagospodarowania ok 10 ha. Sprzedałem wszystko i kupiłem ziemię na Warmii, ale tylko ziemię. Aż mnie przeraża ogrom pracy czekający mnie tam. Pocieszam się, że wszystko będzie dobrze, pięknie. Na razie czekam na decyzje Urzędu, a w międzyczasie przewożę drzewka i krzewy na nowe miejsce.
Decyzji  nie żałuję, a wręcz  utwierdzam się  w przekonaniu o słuszności podjętych decyzji. Może pewnym ułatwieniem być fakt mego pochodzenia ze wsi, z rodziny chłopskiej. W tym miejscu poczynię pewną uwagę. Otóż często ludzie z naszych i podobnych, ekologicznych środowisk mają kłopoty z akceptacją w społeczności wiejskiej. Najczęściej wynika to chyba z braku identyfikacji z miejscem zamieszkania i wynoszeniem się nad innymi mieszkańcami . Na ogół na wsi liczy się porządny człowiek. Nie ma potrzeby popisywać się wiedzą ekologiczną , czy inna, natomiast liczy się czyn.
Pozdrowionka . J.

[Majoweczka]

Witam,jestem samotną mamą półtorarocznego synka i szukam swego miejsca na ziemi.Bardzo podoba mi się idea życia ekologicznego we wspólnocie.Czy jest możliwe spróbowanie takiego życia przed podjęciem ostatecznej decyzji?Jeśli tak to proszę podać szczegóły,jakiś wolontariat?p.s jestem nauczycielką matematyki i angielskiego więc może mogłabym np uczyć dzieci w zamian za mieszkanie i wyżywienie na kilka miesięcy.Maja 518874477.majoweczka@gmail.com

[Amelia]

Jestem jedną z tych , która po wielu, wielu latach życia na obczyżnie, w Niemczech wrócila do kraju. Swój przypadek opisywałam juz na tym forum. Chcę tylko powiedziec, że to było piekielnie trudne, a ja bylam kompletnie sama ze starym zrujnowanym siedliskiem.
To był skok na baaaardzo głęboka wodę, porzucenie wygodnego życia w metropolii, pracy, luksusów i etc.... i zaczynanie wszystkiego dosłownie wszystkiego od zera.....
To była harówka ponad ludzkie siły.
Ale dałam radę. I dzis wiem dlaczego.... ponieważ bardzo,ale to bardzo tego pragnęłam, takiego własnie życia... i powiedziałam sobie Teraz, albo Nigdy.... albo zginę, albo wypłynę i... wypłynełam.
Dziś wiem, że miałam ogromne wsparcie Wszechświata, bo on wspiera takich śmiałków,idacych pod prąd, takich którzy, nie patrzac na nic i nikogo, czegoś bardzo pragną i którzy spełniają swoje marzenia, żyjąc swoim życiem.
I to jest własnie tak piekielnie ważne, żeby żyć swoim życiem, bo to tylko może dać prawdziwe szczęście.
Dziś po 6 latach zycia na swojej farmie, która z totalnej ruiny stała sie całkiem przytulnym siedliskiem.... moge powiedzieć, że ten krok który wtedy podjęłam, wbrew wszystkiemu i wszystkim, wbrew zdrowemu rozsądkowi.... był moim najlepszym krokiem, najlepszą decyzją w całym moim życiu.
I cieszę się,że nie słuchałam wtedy nikogo, tylko podążałam za swoim wewnętrznym głosem, który mnie prowadził i który wiedział najlepiej
Teraz jestem u siebie... żyję tak jak chciałam, z przyroda, ze zwierzętami. I choć bardzo skromne jest to moje życie, może i niewielu by zadowoliło, ale dla mnie takie własnie  życie jest największym luksusem, to pełnia życia.
I chciałabym dodac odwagi tym, którzy się jeszcze wahają, którzy nie są pewni, żyją nie swoim zyciem... i powiedzieć, że warto  podążać za swoimi marzeniami, wierzyć że Wszechświat ma wszystko i że wspiera każde nasze pozytywne działanie.

[czapi]

dobrego dnia wszystkim :)
my też szukamy miejsca na ziemi, miejsca  do życia, mamy dwóch synków, jesteśmy artystami, pracujemy z dziećmi, teraz w mieście, ale ja od lat coraz częściej dziwię się jadąc tramwajem w huku miasta, że jeszcze tu jestem i jak bardzo nie chcę. A "Dzwoniące Cedry Rosji" tylko potwierdziły moje uczucia. Wiem, czuję, i wierzę że zdrowie i szczęście mojej rodziny moich dzieci zależy od tego miejsca, które da nam to zdrowie. Nie mamy oszczędności, szukaliśmy do tej pory w całej Polsce najtańszych ziem. Z chęcią czegoś się dowiemy, nauczymy, podzielimy, jeśli okaże się że i my coś możemy przekazać. houk! czapi

[KasiaKubaFranek]

Witajcie!:-)
Ja i moja rodzina również szukamy swojego miejsca na ziemi od dłuższego czasu i zależy nam na sąsiedztwie ludzi czujących podobnie:-)
Mamy po ok 30 lat, Franek 1,5 i nie chcemy go posyłać do instytucji edukacyjnych, chyba, że nastąpi zmiana.
Nasze poszukiwania dotyczą obszaru Dolnego Śląska i Siedliska, takiego do zamieszkania, przynajmniej częściowego. Ja zajmuję, a raczej będę się zajmowała terapiami naturalnymi, a Kuba renowacją mebli, metaloplastyką, i wszystkim co poczujemy. Czy są tu już jakieś rodziny na Dolnym Śląsku? My właśnie ruszylismy w kolejną wycieczkę w poszukiwaniu naszego domu:-)

[czapi]

my z Dolnego Śląska, teraz mieszkamy we Wroclawiu, szukam wokół

[Witu]

Witajcie
Jest nas osób 3  Mama Tata i nasz synuś co ma 4 lata.
I tak samo jak większość z Was jesteśmy "świadomi" i do zmian gotowi.
Zdecydowaliśmy również że już czas wrócić do "Domu".
Podobnie jak wielu innych naszych bliźnich na chwile obecną nie posiadamy ziem na własność ani żadnych większych dóbr materialnych i pragniemy poznać bliskich sobie starających się jak najbardziej w każdej chwili kierować się bezinteresowną miłością.
Kochani! Czytajcie uważnie! Potrzebujemy na pewno się spotkać i bliżej poznać. Potrzebujemy znaleźć "człowieka o wielkim sercu", który udostępni nam możliwość do realizacji naszych wspólnych marzeń. Dlatego proszę Was o wspólną "Medytacje, Wizualizacje" naszej nowej wioski, której nazwę sami wspólnie nadamy. Wiecie przecież jakie to proste tylko trzeba w to uwierzyć i zasilić wspólną mocą myśli i uczucia. Ze względu na sprzyjające obecne czasy kiedy wszystko tak szybko potrafi się realizować i dlatego trzeba tak bardzo uważać na to co się myśli!, proponuję codziennie o ustalonej godzinie wspólnie razem łącząc swoje myśli i uczucia oczywiście w radości  rozpocząć proces stwarzania. Kochani czekamy na Was. 

[Petrus]

Witam. Właśnie tworzymy osadę rodową/ekowioskę-oceńcie sami. Mamy już konkrety i zapraszamy podobnych nam ludzi do współtworzenia. Info na FB :https://www.facebook.com/groups/683741735136763/

[ewaberg]

hej, nie znajduje na FB, mozesz podac konkretniej?

[Petrus]

U mnie adres działa, https://www.facebook.com/groups/683741735136763/
Nazwa grupy to Przyjaciele PrzyRody. Tam znajdziesz więcej informacji.
Mój numer +491637987925 lub  +492837399879. Masz pytania to zadzwoń.

[Tuiteraz]

Witajcie. Plan na zycie zbiezny z moim. Od ponad dwoch lat zwiedzam zalazki ekoosad w Polsce. Mam prawie 4-o letniego synka. Oboje wege. Nastawieni jestesmy na ed, rb, NVC. Na fb zalozylam grupe "Syntonia", ktorej celem jest integracja ludzi chetnych do wyprowadzki na wies z tymi,ktorzy juz tam osiedli. Zwiedzialam dotad Bardo, Macze, Gajowke, Nowine, ekoosade Raj, Mladz. Szukam ludzi z dziecmi, chetnych na wspolne zorganizowanie im edukacji opartej na szacunku. Zapraszam do kontaktu , dopisania sie do grupy Syntonia, spotkan na zywo. Obecnie mieszkamy w Gdansku. 

---

Skad jestescie? Czy mozemy sie umowic na jakies wspolne spotkanie na zywo?

[justyna]

Hej hej, 

My jesteśmy rodziną z 7 - letnim synkiem, mieszkamy od 3 lat na Pogórzu Przemyskim i jesteśmy bardzo chętni do współpracy z innymi rodzinami jeśli chodzi o edukację domową oraz inne współdziałanie :-) U nas nie ma ekoosady, natomiast w okolicy jest trochę osiedleńców z miasta, spotykamy się regularnie. Można też kupić ziemię w okolicy. Jeśli jesteście gotowi do zrobienia tego ruchu, można działać :-) zapraszamy do kontaktu :-) dzwońcie lub piszcie 793 433 825, justynazalazek@gmail.com

Justyna i Emil

[Tuiteraz]

EKO OSADA powstaje w Polsce. 

Grupa konkretnych ludzi z różnych stron Polski i wracających z emigracji jest zdecydowana na zakup min. 50 ha ziemi na obrzeżach lasu. Będzie geodezyjny podział na własnościowe gospodarstwa o różnej powierzchni. Koszt działki z prawem zabudowy zacznie się już od ok. 20-25 tysięcy złotych. 
Naszym celem jest slow-life poza systemem wyścigu szczurów, przyjazna współpraca sąsiedzka m.in. w budowie naturalnych, ekonomicznych domów, życie blisko przyrody, stopniowe zwiększanie areału uprawy własnej żywności metodami permakultury. 
Będziemy zakładać działalność/spółdzielnię, umożliwiającą pracę na miejscu. 
Ważnym celem jest wspólna, alternatywna edukacja dzieci z poszanowaniem ich praw i indywidualności. 
Kolejne spotkanie organizacyjno - zapoznawcze będzie w okolicach Wrocławia w dniach 8-9 kwiecień. 
Zapraszamy do kontaktu: osada.przyjaciele.przyrody@gmail.com